Taal

Op de fiets terug naar huis vraag ik Joris (7) of hij een leuke dag heeft gehad op school. ‘’Ja. We hebben de oo aan elkaar leren schrijven. Brilletje.’’ Hij zegt het alsof het de normaalste zaak van de wereld is. ‘’Brilletje?” ‘’Ja mam, want twee o’s aan elkaar zien eruit als een brilletje.’’ Snap ik dat dan niet? Die juf gooit veel visuele ezelsbruggetjes de klas in. Dan: ‘’Maar de ee kan ik ook al aan elkaar schrijven. En de n ook.’’ Na even nadenken zegt hij triomfantelijk: ‘’Dan kan ik dus ‘Oo nee!’ schrijven!’’

Ik schiet in de lach. ‘’Waarom lach je nou?’’ vraagt hij. Maar hij snapt niet dat ik zo houd van taal. Dat je dus – zoals hij nu leert – kunt boetseren met taal. Zoals je met klei een voorwerp kan maken, kun je met letters woorden, zinnen, alinea’s, bladzijden, blogs, boeken schrijven. Taal is ook prachtig materiaal. Hij staat nog maar aan het begin van zijn ontdekkingstocht, maar ik geniet er al van sinds ik zo oud was als hij en ook leerde lezen. En nu geniet ik van zijn ontluikende taalavontuur.

Boek

Taal blijft een wonderlijk ding. Ik lees dagelijks, omdat het mij naar andere mensen, gedachten en werelden brengt. Ik kan niet zonder lezen. Ik kan rustig thuis zijn, als ik maar een boek heb. Een boek! Een boek! En dan niet eens een van papier. Ik heb mijn e-reader, mijn mooiste cadeau in jaren. Alles zit in dat kleine, lichte wonder. Hiermee koop ik ebooks die veel goedkoper zijn dan gewone boeken en het is lekker licht in mijn tas en handig om te lezen in bed. Ik las altijd al veel, maar dankzij mijn ereader lees ik weer meer dan ooit en laaf ik mij aan de mooiste (actuele) boeken. Kortom: mijn e-reader is tegenwoordig mijn grootste bezit, vooral dankzij de verzameling boeken die er in zit verstopt. Met al die mooie zinnen, verhalen, bijzondere hoofdpersonen en hun levens, die – verzonnen of niet – aan mij worden toevertrouwd.

Spelling

Wat heerlijk als je nog mag leren lezen en de sensatie van een nieuw woord ervaart. Zoals David (8,5 jaar) wel eens zei als hij weer, ietwat haperend en spellend, een woord las: ‘’Ja maar, mam, dit is wel voor het eerst van mijn leven dat ik het woord ‘schobbejakken’ lees, hoor!’’ Of zoals mijn oudste zoon Bart (10 jaar), die al wat langer kan lezen, maar nu foutloos moet leren schrijven. Hij kon gisteravond niet slapen en lag nog aan de spellingtoets van die dag te denken: ‘’Mam, hoe schrijf je domoor?’’ Als ik zeg dat dat met één ‘m’ is, kan hij eindelijk rustig zijn ogen sluiten. Hij had het goed.